τρόνα

(I)

η, Ν

(ορυκτ.) ένυδρο δισανθρακικό ορυκτό τού νατρίου που ανήκει στην ομάδα τών εβαποριτών και απαντά σποραδικά ως αλατούχα λιμναία απόθεση ή ως προϊόν εξάτμισης, καθώς και με τη μορφή εξανθήσεων σε άνυδρα εδάφη.

————————

(II)

τὰ, Α

(κατά τον Ησύχ.) «ἀγάλματα ἢ ῥάμματα ἄνθινα».

[ΕΤΥΜΟΛ. Άλλος τ. τού θρόνα, τὰ (βλ. λ. θρόνον) με τροπή τού δασέος θ- στο αντίστοιχο ψιλό].